طی هفته های اخیر شبکه اجتماعی کلاب هاوس (clubhouse) که بر پایه صوت ایجاد شده، توانسته است به یکی از محبوبترین شبکه های اجتماعی در دنیا و ایران تبدیل شود.

ویناپرس – طی هفته های اخیر شبکه اجتماعی کلاب هاوس (clubhouse) که بر پایه صوت ایجاد شده،  توانسته است به یکی از محبوبترین شبکه های اجتماعی در دنیا و ایران تبدیل شود. 

در این پلتفرم افراد می توانند به طور زنده با یکدیگر صحبت کنند و دیدگاه های خود را به اشتراک گذارند. آنچه کلاب هاوس را از دیگر شبکه های اجتماعی متمایز می کند، این است که بدون متن، عکس و ویدئو توانسته تنها از طریق صوت، میلیون ها کاربر را شیفته خود سازد. در این شبکه اتاق ها یا Room های مختلفی با موضوع های متنوع برای بحث و تبادل نظر وجود دارد. البته همه افراد با هم نمی توانند شروع به صحبت کنند و هر اتاق یک یا چند اَدمین برای مدیریت بحث ها دارد. کاربر در این شبکه می تواند در هر شرایطی حرف بزند و پیام ها ضبط و ذخیره نمی شود.

کلاب هاوس که قبل از پاندمی کرونا در دسترس قرار گرفت، ابتدا مورد اقبال واقع نشد و حتی پیش بینی گردید که در رقابت با سایر اپلیکیشن های اجتماعی با شکست مواجه شود؛ اما محدودیت هایی که کووید ۱۹ بر زندگی مردم جهان تحمیل کرد، منجر به کاهش و حتی قطع تعامل های اجتماعی، دورهمی های حضوری، میهمانی ها، گعده ها و گپ و گفت های دوستانه و شب نشینی های خانوادگی شد. به همین دلیل حضور در فضای مجازی به نحو چشمگیری افزایش یافت و درنهایت این کلاب هاوس بود که در هفته های آغازین سال ۱۴۰۰ خورشیدی توانست بخش اعظم این کمبود را در فضایی متفاوت جبران کند.

البته این اپلیکیشن برای افراد برون گرا که از گفت وگو و سخن گفتن لذت می برند و همچنین تئوری پردازان اجتماعی که می خواهند بی واسطه یافته های خود را با دیگران به اشتراک گذارند، جذابیتی دوچندان داشت. قطعاً آنچه در کلاب هاوس در حال شکل گرفتن است، قادر خواهد بود رسانه های تصویری و رادیویی جهان را نیز دستخوش تغییرات شگرفی کند و موجب گسترش تولید برنامه های گفت و گو محور در اتاق های شنیداری و دیداری رسانه ها شود؛ اما آنچه ظرفیت های کلاب هاوس را در کشور ما جذاب جلوه داده، تشنگی عامه مردم به ابراز عقیده، تبادل نظر و گفت وگوی آزاد است که در جست و جوی یافتن پاسخی برای پرسش هایشان، حتی حاضرند از خواب شبانه خود نیز بگذرند.

فراموش نکنیم که با نگاه یک سویه رسانه های رسمی و نیز فراگیر شدن سایر شبکه های اجتماعی که نوعی درون گرایی را در جامعه ایجاد کرده بود، برای اولین بار گرایش های مختلف رودررو و بی پرده با هم به تبادل نظر پرداختند و حتی گفت وگو با برخی مقامات رسمی کشور که صحبت با آنان در یک فضای عمومی رویایی بیش نبود، به تحقق پیوست.

کلاب هاوس جامعه را با  فضای چند صدایی آشنا ساخته و به کارکرد اطلاع رسانی واقعی، حرفه ای و بی طرفانه کمک می کند و از این رو رقیبی قدرتمند برای رسانه رادیو در فضای مجازی به شمار می رود. برخلاف رادیو، در شبكه اجتماعی كلاب‌هاوس انحصار و دروازه‌بانی وجود ندارد و همه افراد با مرام‌ها و مسلك‌های مختلف سياسی و مذهبی و جریان های سیاسی با هر نوع گرایش حضور دارند؛ به عبارتی كلاب‌هاوس پديده‌ای پُست‌مدرن است که اجازه می‌دهد همه صداهای خاموش برای اظهار نظر به آن دسترسی داشته باشند.

در کلاب‌هاوس آنقدر تنوع موضوع  وجود دارد که شهروندان می توانند متناسب با گرايش، علايق و سلايق خود، اتاق كنفرانس دلخواه را جست‌وجو کنند و در آن به گفت‌وگو بپردازند.

ایرانیان در استفاده و استقبال از این شبکه در همین دو، سه هفته اخیر در سطح بین‌المللی پیش‌گام و خوش درخشيده‌اند و با وجود مدت اندكی که از فعالیت آن گذشته است، جایگاه  محكمی برای خود در کلاب‌هاوس ساخته و پرداخته كرده‌اند.

رسانه اجتماعی کلاب‌هاوس  گفت‌ و‌ گو محور است و به مهمترین نیاز شهروندان در عصر حاضر پاسخ می‌دهد. در حال حاضر رهبران فكری مشتمل بر روزنامه‌نگاران، كنشگران سياسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به صورت گسترده در این شبکه صف آرایی کرده اند. كلاب‌هاوس در‌واقع «راديوهای جماعتی» در فضای مجازی است. در هر اتاق كنفرانس ۸ هزار نفر زير چتر موضوعی واحد می توانند گرد هم آيند و درباره مهمترين موضوع های روز جامعه گفت و گو کنند. اعضای اين اتاق‌ها به جغرافيای خاصی محدود نيستند و می توانند بر افکار مشترک تاکید نموده و شکل دهنده گفت و گوهای فرهنگی در سطح جهان باشند.

از نکات قابل توجه در کلاب هاوس، رعایت احترام و ادب نسبت به دیدگاه های متفاوت و جلو گیری از تخریب نظر ها و چهره هاست. در غیر این صورت افراد خاطی از گروه طرد می شوند.

بدون تردید بهره گیری از این ظرفیت مجازی که بسط گفت و گو در جامعه است، می تواند بسیاری از سوء تفاهم ها را برطرف ساخته، استدلال، منطق، شفاف سازی و تحمل نظر مخالف را گسترش داده و خرد جمعی را نهادینه سازد.

نویسنده:

دکتر ابراهیم جعفری، مدرس دانشگاه و استاد علوم ارتباطات

انتهای پیام